Surowe mięso stanowi potencjalne źródło patogenów, które mogą zagrażać zarówno zdrowiu psów, jak i ich opiekunów. Najczęściej występujące bakterie to Salmonella, E. coli oraz Listeria, które mogą wywoływać poważne infekcje. Bakterie te są szczególnie niebezpieczne dla szczeniąt, psów starszych oraz tych z osłabionym układem immunologicznym. Badania wykazały, że nawet mięso przeznaczone do spożycia przez ludzi może zawierać patogeny, a mięso przeznaczone dla zwierząt często podlega mniej rygorystycznym kontrolom jakości.

Davies i współpracownicy w badaniu opublikowanym w 2019 roku w Veterinary Record wykazali, że psy karmione surowym mięsem znacznie częściej wydalają bakterie oporne na antybiotyki, w szczególności szczepy ESBL-pozytywne E. coli, w porównaniu do psów żywionych wyłącznie karmą komercyjną. Inne badanie przeprowadzone przez van Bree i współpracowników (2018) udokumentowało obecność zoonotycznych bakterii w 23 z 35 badanych komercyjnych diet surowych. Co więcej, metaanaliza przeprowadzona przez Schmidt i współpracowników (2022) potwierdziła zwiększone ryzyko kolonizacji przewodu pokarmowego psów patogenami po wprowadzeniu surowego mięsa do diety, niezależnie od tego, czy stanowiło ono całość czy tylko część posiłku.

Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) w raporcie z 2021 roku podkreśliła, że surowe diety dla zwierząt domowych są istotnym źródłem patogenów. Raport jednoznacznie wskazuje, że łączenie surowego mięsa z karmą suchą nie eliminuje ryzyka bakteryjnego. FDA przeprowadziła szczegółową analizę 196 próbek komercyjnych diet surowych, wykrywając Salmonella w 15% próbek oraz Listeria monocytogenes w 27% przypadków. Agencja oficjalnie odradza karmienie zwierząt surowym mięsem, wskazując na ryzyko nie tylko dla zdrowia zwierząt, ale również dla zdrowia publicznego.

Nawet jeśli surowe mięso stanowi tylko niewielką część diety, patogeny mogą łatwo przenieść się na suchą karmę w misce, zwiększając ryzyko infekcji. Bakterie mogą również rozprzestrzeniać się w środowisku domowym poprzez miski, zabawki czy miejsca odpoczynku zwierzęcia. Badania prowadzone przez Uniwersytet w Helsinkach wykazały, że bakterie z surowego mięsa mogą przetrwać na powierzchniach domowych nawet do 48 godzin po kontakcie, stwarzając ryzyko krzyżowego zakażenia. Regularne mycie misek, powierzchni kuchennych oraz higiena rąk są niezbędne, ale nie eliminują całkowicie ryzyka zanieczyszczenia.

Szczególnie niepokojącym aspektem jest wzrost przypadków bakterii opornych na antybiotyki u psów karmionych surowym mięsem. Badanie opublikowane w Journal of Small Animal Practice (Baede i wsp., 2020) wykazało, że psy karmione surowym mięsem mają 23 razy większe prawdopodobieństwo nosicielstwa bakterii opornych na wielolekową terapię. Zjawisko to stanowi poważne zagrożenie w kontekście globalnego kryzysu antybiotykooporności, gdyż bakterie te mogą przenosić geny oporności na inne mikroorganizmy, w tym te chorobotwórcze dla ludzi.

W gospodarstwach domowych z dziećmi, osobami starszymi lub z obniżoną odpornością, ryzyko związane z karmieniem psów surowym mięsem jest szczególnie wysokie. Badanie przeprowadzone przez Morelli i współpracowników (2020) udokumentowało przypadki przeniesienia patogenów z psiej diety na członków rodziny, co spowodowało poważne infekcje wymagające hospitalizacji. Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) zaleca szczególną ostrożność w takich środowiskach, sugerując unikanie diet surowych dla zwierząt domowych.

Temperatura przechowywania ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa mikrobiologicznego. Badania Strohmeyer i współpracowników (2019) wykazały, że nawet krótkotrwałe przechowywanie surowego mięsa w temperaturze pokojowej (np. podczas podawania posiłku) zwiększa liczbę bakterii o rząd wielkości w ciągu zaledwie 30 minut. Łączenie takiego mięsa z karmą suchą prowadzi do kontaminacji całego posiłku, a bakterie mogą dalej namnażać się w misce, szczególnie gdy pozostaje ona nieumyta między posiłkami.